Niepełnosprawność intelektualna jest zaburzeniem rozwojowym, które polega na znacznym obniżeniu funkcji intelektualnych oraz trudności w zachowaniu przystosowawczym. Termin ten obejmuje szerokie spektrum zaburzeń rozwojowych o zróżnicowanym stopniu nasilenia. Sine usta u dziecka są często, i nie bezpodstawnie, kojarzone z chorobami serca, dlatego ten objaw budzi ogromne zaniepokojenie rodziców. Ważne jest zaobserwowanie wszystkich prawidłowości - czy okolice ust stają się ciemniejsze przy wysiłku, np. gdy maluch robi kupę, w czasie płaczu, po jedzeniu. Takie niedotlenienie okolic ust i Dziecko samo w domu. Kiedy możemy wyjść na szybkie zakupy? Pozostawienie dziecka samego w domu często wiąże się z chwilowym wyjściem, załatwieniem pilnej sprawy, czy wyskoczeniem do sklepu. Niestety, choć tego typu sytuacje zdarzają się w każdym domu, warto zadać sobie pytanie od ilu lat dziecko może zostać samo w domu. Wiek: W zależności od wieku dziecka, możesz zostawić je samo w domu na noc do ośmiu godzin. Jeśli są młodsze niż osiem, powinieneś zostawić je tylko na jedną godzinę. Jeśli są starsze, możesz zostawić je na maksymalnie trzy godziny jednorazowo. Ponadto, jeśli mają od trzynastu do piętnastu lat, można je zostawić bez Prawidłowa temperatura ciała powinna wynosić od 36 st. do 37 st. C. Kiedy jest powyżej tej temperatury, ale poniżej 38 stopni, mówimy o stanie podgorączkowym, który może się pojawić też pod wpływem intensywnego wysiłku fizycznego lub stresu. Jednak już 37,5 st. C powinno wzbudzić zaniepokojenie rodziców, którzy powinni 33 odpowiedzi na pytanie: dziecko zameldowane u dziadków? lilavati Dodane ponad rok temu, Zamieszczone przez Usianka. Zanim dodzwonie sie lub dotre do UM moze ktos na forum mi odpowie – czy są jakies prawne przeciwwskazania do zameldowania kilkuletniego dziecka u dziadków? Zadne z rodziców nie bedzie tam zameldowane. Gdzie i na jak długo rodzice mogą zostawiać swoje pociechy, a kiedy tego absolutnie robić nie powinni, ile musi mieć lat dziecko, by mogło zostać samo w domu - wyjaśnia dr Aleksandra Piotrowska. Dużo mówi się o tym, że rodzice nie mogą zostawić dziecka samego w aucie, np. gdy idą na zakupy. A czy umieszczenie go w tym czasie w j9o66M. Dom kojarzy się ze spokojem i bezpieczeństwem. Kiedy jednak nadchodzi moment, gdy dziecko ma w nim zostać samo po raz pierwszy, okazuje się być także miejscem, w którym mogą je spotkać różne z lekarstwami, gniazdka elektryczne, szuflada z nożami czy nieznajomy pukający do drzwi, to tylko niektóre z nich. Jak przygotować dziecko do samodzielnego pobytu w domu? Na co zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że dziecko poradzi sobie z potencjalnymi, niebezpiecznymi sytuacjami?Dziecko do dziesiątego roku życia powinno pozostawać w domu pod opieką osoby dorosłej. Jednak w praktyce zdarzają się momenty, gdy także nieco młodsze dzieci, zostają na chwilę same w domu. Zwykle granicą, gdy zaczynamy stopniowo zwiększać ich samodzielność jest pójście do szkoły. Należy jednak pamiętać, że dzieci lubią zabawę, są ciekawe świata, chcą go odkrywać i poznawać. Niestety nie zawsze w sposób, który jest bezpieczny. Lekkomyślność i nieuważne zachowanie mogą z kolei doprowadzić do przykrych konsekwencji, z których dziecko nie zawsze zdaje sobie sprawę. Dlatego należy je do samodzielnego pobytu w domu stopniowo przygotować, nie szczędząc rozmów i wyjaśnień oraz poświęcając na to odpowiednią ilość samo w kuchniSzuflady z nożami, zapałki, czajnik z gorącą wodą czy składniki, na które dziecko jest uczulone, to potencjalne zagrożenia, jakie czekają na małego kucharza, chcącego samodzielnie przygotować posiłek. Dlatego lepiej, jeśli to my wcześniej zadbamy o to, by dziecko po powrocie ze szkoły nie eksperymentowało samo w kuchni. Najlepiej dzień zacząć od przygotowania pożywnego posiłku (np. owsianki z orzechami i kubka kakao), a do plecaka zapakować maluchowi pełnowartościowe, drugie śniadanie (np. kanapki z pełnoziarnistego pieczywa, a do tego owoc i sok), które zaspokoi głód dziecka i zapewni mu energię na dłuższy czas. Aby samo nie próbowało przygotowywać jedzenia po powrocie do domu, zostawmy mu w widocznym miejscu lub w lodówce zdrową przekąskę (np. przygotowane dzień wcześniej ciasteczka na bazie płatków zbożowych). Dzięki temu nasz młody uczeń nie będzie musiał próbować np. sam kroić chleba, a my będziemy mieć pewność, że jest bezpieczny i nie zje nic, co mogłoby mu substancje i przedmiotyNie tylko kuchnia jest dla dzieci miejscem potencjalnie niebezpiecznym. W domu mamy również sprzęty i urządzenia, które mogą być potencjalnie niebezpieczne dla najmłodszych np. żelazka, przybory do majsterkowania czy gniazdka elektryczne, które są w każdym pomieszczeniu. Dlatego dziecko powinno wiedzieć, których przedmiotów nie wolno używać bez nadzoru dorosłych i co może się stać, jeśli złamie tę zasadę. Jak zauważa Wioletta Krzyżanowska, Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 323 w Warszawie i pedagog współpracujący z programem Akademia Bezpiecznego Puchatka– Dzieci ciekawi wiele rzeczy i lubią zadawać pytania. Jeśli nie chcemy, aby same próbowały przekonać się „dlaczego mi nie wolno?” lub „jak to działa?”, to pozwólmy im uczestniczyć w domowych zajęciach, pokażmy jak działają różne urządzenia, wyjaśniajmy dlaczego pewne przedmioty są niebezpieczne i czym grozi ich nieodpowiednie użycie. Im więcej otrzymają od nas informacji, im chętniej odpowiemy na wszelkie pytania, im więcej nauczą się przy nas, dorosłych, tym lepiej. Dzięki temu ciekawość dziecka zostanie zaspokojona i nie będzie go kusić samodzielne grożących wypadkiem narzędzi trzymamy w domach także różnego rodzaju środki chemiczne, często żrące i niebezpieczne dla zdrowia i życia. Dlatego tego rodzaju substancje należy kupować w specjalnych, zabezpieczonych przed otwarciem przez dziecko opakowaniach i zawsze przechowywać poza zasięgiem najmłodszych. Podobnie jest w przypadku leków. Najlepiej, jeśli znajdują się na najwyższych półkach, w zabezpieczonym pojemniku. Dziecko nie powinno mieć możliwości samodzielnego sięgnięcia po nie i musi wiedzieć, że lekarstwa przyjmować może tylko w obecności osoby dorosłej. Najlepiej, gdy są podane przez rodziców lub panią pielęgniarkę w za drzwiamiDziecko, które zostaje samo w domu, oprócz poznania zasad bezpieczeństwa dotyczących postępowania z różnymi przedmiotami, przygotujmy także na to, jak należy się zachować, kiedy potencjalnie niebezpieczny jest inny człowiek. Dlatego powinno wiedzieć, że kiedy jest samo w domu, nie może otwierać nikomu drzwi. Dotyczy to także wejścia na klatkę schodową po sygnale domofonu, jeśli mieszkamy w bloku. Nie powinno też zdradzać, że jest bez opieki, a na pytanie gdzie są rodzice odpowiedzieć, że w pobliżu. Inspektor Marek Konkolewski z Biura Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji, także współpracujący z programem Akademia Bezpiecznego Puchatka dodaje – Dzieci należy szczególnie uczulić na osoby, które na pierwszy rzut oka mogą wydać im się przyjazne. Np. na miłą panią, która twierdzi, ze jest znajomą rodziców albo pana doktora mówiącego, że coś im się stało i dziecko powinno jechać z nim natychmiast do szpitala. Osoby o niecnych zamiarach często uciekają się do takich właśnie sposobów, by wzbudzić ufność w w kontakcieOprócz nauczenia dziecka bezpiecznych zachowań podczas samodzielnego pobytu w domu, pamiętajmy, że dla jego komfortu psychicznego oraz bezpieczeństwa niezbędne jest, aby zawsze wiedziało, gdzie są rodzice oraz jak się z nimi skontaktować. W widocznym miejscu, np. na lodówce, powieśmy także telefony alarmowe do odpowiednich służb, wcześniej wyjaśniając, w jakich sytuacjach należy z nich skorzystać oraz jak się zachować w czasie rozmowy. Można ją nawet przećwiczyć z dzieckiem kilka razy. Bardzo ważne, aby dziecko po wykręceniu numeru alarmowego najpierw przedstawiło się, powiedziało ile ma lat, a także gdzie się znajduje, a następnie powiedziało co się stało i dlaczego potrzebna jest pomoc. Musi też uważnie słuchać i wykonywać polecenia służb ratowniczych – podkreśla inspektor Marek tylko rodziceW edukację dzieci dotyczącą zasad bezpieczeństwa i sposobów prawidłowego zachowania na wypadek różnego rodzaju zagrożeń powinni angażować się wszyscy dorośli, mający wpływ na wychowanie dzieci. Jak mówi Wioletta Krzyżanowska – Oczywiście dużą rolę w przygotowaniu dzieci do samodzielnego pobytu w domu pełnią rodzice, którzy znają swoje dziecko i swój dom. Jednak także my, nauczyciele powinniśmy mieć udział w zapewnieniu bezpieczeństwa dzieciom. Warto zapraszać na lekcje przedstawicieli różnych służb, np. strażaka czy policjanta. To dla dzieci zawsze duża atrakcja. Można też skorzystać z programów edukacyjnych, takich jak Akademia Bezpiecznego Puchatka. Dzięki materiałom edukacyjnym, które pozwolą przeprowadzić lekcje z najmłodszymi uczniami na temat bezpiecznych zachowań w różnych sytuacjach, w tym również w domu, możemy nauczyć je jak najlepiej ustrzec się przed zagrożeniem, ale też jak się odpowiednio zachować, gdy już znajdą się w niebezpiecznej koniec bardzo ważna zasada do przestrzegania przez rodziców. Jeśli tylko otrzymamy niepokojący sygnał od naszego dziecka, nie zwlekając musimy wracać do domu – nawet, jeśli po dotarciu na miejsce okaże się, że to fałszywy alarm. Podjęcie decyzji, czy dziecko jest gotowe do opuszczenia domu, może być trudną decyzją. Jest wiele rzeczy do przemyślenia. Plus, nie ma twardych i szybkich zasad „domu samemu”, ponieważ każde dziecko jest inne. Niezależnie od tego, czy Ty lub Twoje dziecko czujecie się dobrze z tym pomysłem, często zależy to od tego, jak dojrzałe i elastyczne jest Wasze dziecko - a wszyscy wiemy, jak bardzo może się to różnić w zależności od dziecka. Poniższe porady pomogą ci zdecydować, czy pozostawienie dziecka w domu jest dobrym pomysłem, a także wskazówki dotyczące wyboru odpowiedniej opieki nad dziećmi, jeśli zdecydujesz, że tak nie jest. Doradzamy również, co możesz zrobić, jeśli martwisz się o dziecko, które zostaje w domu samemu. Czy Twoje dziecko jest gotowe do opuszczenia domu samemu? Może być naprawdę trudno zdecydować, czy Twoje dziecko jest gotowe do pozostania w domu samemu, ale mamy nowe narzędzie do pomocy. Co mówi prawo Choć może się to wydawać dziwne, nie ma ustalonego wieku, aby pozostawić dzieci w domu w spokoju. Prawo mówi po prostu, że nie powinno się zostawiać dziecka samego, jeśli będzie zagrożone Niejasne prawo Polskie prawo nie normuje w sposób czytelny wieku dzieci, które mogą zostać same w domu, w niektórych dokumentach jednak można odnaleźć tropy takich rozwiązań. W art. 106 Kodeksu wykroczeń czytamy na przykład, że karalne jest pozostawienie dziecka do lat 7 w okolicznościach, które stwarzają zagrożenie dla jego zdrowia (np. możliwość wzniecenia pożaru). Takie postępowanie może się spotkać jednak z karą "zaledwie" grzywny bądź nagany. Psycholodzy - nie zalecają pozostawiania w domu dziecka poniżej 10. roku życia, a nawet dziesięciolatkowie i dzieci starsze powinny być do samodzielnego pobytu w domu odpowiednio przygotowane. Organizacje działające na rzecz ochrony praw dziecka wyrażają się jeszcze bardziej radykalnie: większość 13-latków nie jest na tyle dojrzała, by poradzić sobie w nagłych wypadkach samodzielnie, a na noc nie powinniśmy zostawiać samych nawet 16-latków Istnieje tak duża zmienność w tempie, w jakim dzieci dojrzewają, że prawie niemożliwe byłoby wymyślenie „uniwersalnego” prawa. Zamiast tego wybór pozostawia się rodzicom. Znają swoje dzieci najlepiej i mogą używać własnego osądu. Rodziców i opiekunów można ścigać za zaniedbanie. Oznacza to, że mogą zostać ukarani grzywną lub skierowani do więzienia, jeśli zostaną osądzeni, że umieścili dziecko w niebezpieczeństwie, zostawiając je w domu samodzielnie. Być może nie ma określonego wieku, w którym można pozostawić dzieci w spokoju, ale można śmiało powiedzieć, że dzieci, małe dzieci i małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione same, nawet jeśli to tylko w momencie, gdy wyskakujesz z drogi. Nawet jeśli śpią spokojnie, kiedy odchodzisz, mogą się obudzić i bardzo się zdenerwować, kiedy nie będziesz ich pilnować. Nie byliby w stanie chronić się w sytuacji awaryjnej, a nawet próbować opuścić obiekt, aby cię znaleźć. Nasza rada dotycząca zostawiania dziecka w domu Dzieci, małe dzieci i bardzo małe dzieci nigdy nie powinny być pozostawione same Dzieci w wieku poniżej 12 lat rzadko są wystarczająco dojrzałe, aby poradzić sobie w nagłych wypadkach i nie powinny być pozostawione same w domu przez dłuższy czas Dzieci poniżej 16 roku życia nie powinny pozostawać same przez noc Rodzice i opiekunowie mogą być ścigani za zaniedbanie, jeśli zostanie uznane, że narażają dziecko na niebezpieczeństwo, pozostawiając je w domu w spokoju Dziecko nigdy nie powinno pozostawać w domu samemu, jeśli nie czuje się z tym dobrze, niezależnie od wieku Jeśli dziecko ma dodatkowe potrzeby, należy je rozważyć, zostawiając je w domu same lub ze starszym rodzeństwem Opuszczając młodsze dziecko ze starszym rodzeństwem, zastanów się, co może się wydarzyć, jeśli wypadnie - czy oboje będą bezpieczni? Rzeczy do rozważenia przed pozostawieniem dziecka w domu w spokoju Nikt nie zna twojego dziecka tak dobrze, jak ty - więc wykorzystaj swoją wiedzę na temat tego, co naprawdę chcą odpowiedzieć na te pytania. To nie da ci definitywnej odpowiedzi na pytanie, czy nadszedł czas, aby zostawić dziecko w domu samemu, ale z pewnością da ci to wiele do myślenia. Czy twoje dziecko wydaje się odpowiedzialne i dojrzałe w swoim wieku i zawsze robi to, co mu powiesz? Czy byłoby w stanie zrobić coś do jedzenia i picia ? Czy możesz sobie wyobrazić, jak sobie poradzą w nagłych wypadkach, takich jak odcięcie zasilania lub zalana łazienka? Czy wiedzieliby, co zrobić, gdyby zadzwonił telefon lub ktoś podszedł do drzwi? Czy będą wiedzieć, jak skontaktować się z tobą lub innym członkiem rodziny lub przyjacielem, jeśli tego potrzebują? Czy mają pod ręką te numery kontaktowe? Jak by się czuli pozostając w spokoju - zadowoleni z odpowiedzialności lub przestraszeni myślą o tym? Pamiętaj jednak, że jeśli Ty lub Twoje dziecko jesteście nawet najmniej pewni, czy pozostawić je w domu samodzielnie, zawsze najlepiej jest być na bezpiecznej stronie i zorganizować dla nich inną opiekę, taką jak opiekunka do dziecka lub opiekunka do dziecka. Wczoraj musiałam iść na dwa zebrania do przedszkola i chciałam na zebranie sołeckie. Czuję się na tyle rodzicem i mieszkańcem mojej małej społeczności, że chcę uczestniczyć w nim na maksa. Zostawiłam w domu Artiego. To nie pierwszy raz, choć pierwszy, od kiedy ma telefon i może w razie czego do mnie zadzwonić. Od kiedy pozostawiam go samego w domu? Kiedy dziecko może zostać samo w domu?PrzepisyPolskie prawo nie jest do końca usystematyzowane co do samodzielności dziecka. Jeśli chodzi o przemieszczanie się, to rzeczywiście wiadomo kiedy dziecko może samo wracać ze szkoły czy czy jeździć komunikacją zbiorową, jednak co z pozostawaniem w jednym miejscu? Wiadomo jedynie, że nie wolno pozostawiać samego dziecka poniżej 7 roku życia w sytuacji zagrażającej zdrowiu. Niestety dla dziecka w tym wieku czasem nawet poduszka może stanowić zagrożenie Kodeksu Wykroczeń:Art. 106. Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka,podlega karze grzywny albo karze Kodeksu Karnego:Art. 210. § 1. Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Jeżeli następstwem czynu jest śmierć osoby określonej w § 1, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat zostawisz malucha samegoMało kto zostawia dziecko jak rodzina Kevina, przez przypadek, dlatego planując zostawić dziecko samo w domu warto zastanowić się czy naprawdę jest konieczne zostawienie dziecka samego w domu. Czy jest to kupno makaronu do rosołu, bo akurat się skończył? A może ktoś może zrobić zakupy za Ciebie lub zająć się dzieckiem na czas zakupów? Pozostawienie dziecka samego w domu to duży krok. Bodajże nawet pierwszy krok w dorosłość. Warto być na to gotowym: i jako rodzic, i jako dziecko. Można pobawić się wcześniej w odgrywanie ról. Niech dziecko wie jak może się zachować w niektórych sytuacjach będąc same, czego może dotykać (TV, komputer), a czego lepiej unikać (noże? kuchenka gazowa?), czy powinno otwierać listonoszowi albo wierzyć sąsiadowi, który puka do na samodzielnośćJeśli jednak sytuacja jest podbramkowa, to drugim pytaniem, jakie powinien sobie zadać rodzic, jest „czy dziecko da sobie radę samo?”. Tak naprawdę niektórzy 20-latkowie są słabo przygotowani na samodzielność, ale to wyjątki od reguły. Tak naprawdę matka czy ojciec wie, kiedy dziecko jest gotowe pozostać w domu samo, bez uszczerbku na zdrowiu, mieniu i osiwieniu rodzica. Jednak niektóre sygnały mogą na to wskazywać:samo proponuje, że zostanie samo w domuumie reagować na zmiany w otoczeniu np. pożarjest godne zaufania i prawdomównezna numer telefonu, adres, pod którym się znajdujeumie zrobić sobie przekąskęumie i wie w jakich sytuacjach powiadomić odpowiednie służby czy choćby sąsiadówpotrafi podążać za instrukcjami pozostawionymi przez Ciebie lub dyktowanymi przez telefonzna podstawy pierwszej pomocy (nie chodzi o resuscytację, ale raczej np. przyklejenie bandaża, przyłożenie ziemnego okładu na stłuczenie itp.)Rodzic zna swoje dziecko. Ja wiem, że Arti nie będzie miał ochoty ugotować sobie dwudaniowego obiadu na gazie, bo zadowoli się w razie czego parówką podgrzaną w mikrofalówce. Wiem, że nie wpuści nikogo do mieszkania, a w razie problemu pójdzie do sąsiadów po pomoc. Zna też mój telefon i nawet bez swojego sobie poradzi ze skontaktowaniem się ze Anna Prukzevskaya, CC BY Opublikowany przez: Joanna P. Redakcja 2017-06-14 15:36:10 Autor zdjęcia/źródło: Sam w domu, Asierromero Freepik Gdy myślę o pozostawianiu dzieci w domu bez opieki, to zawsze przypominają mi się dwa filmy - „Nikogo nie ma w domu” produkcji wówczas jeszcze Czechosłowackiej i amerykański „Kevin sam w domu”. Czy nasze prawo reguluje takie kwestie? Ciągle pamiętam czasy, gdy dzieci (wczesna szkoła podstawowa) wracały same ze szkoły a po powrocie do domu czekały cierpliwie na rodziców, również same. Nikogo nie dziwił wówczas widok samotnie wędrującego dziecka z kluczem na szyi. Oczywiście, wszyscy powiemy, że czasy były zupełnie inne, mniej niebezpieczeństw czyhało na dzieci. Lecz jakie właściwie zagrożenia mogą spotkać dziecko, gdy siedzi w domu bez opieki? Czy w zamierzchłych czasach „dzieci z kluczami” takich problemów nie było? Czy nie przytrafiały się: niezapowiedziane wizyty – mogły się zdarzyć 30 lat temu i tak samo prawdopodobne są obecnie próby włamania – złodzieje nie pojawili się nagle znikąd, zawsze byli, są i będą pożary – takie zagrożenie nie jest związane z czasami , w których żyjemy, lecz z naszym podejściem do bezpieczeństwa wypadki dziecka w domu, odkręcony gaz, włączona kuchenka, żelazko i tym podobne – to także nie jest wymysł naszych czasów Najbardziej niebezpieczna i odbiegająca od „tamtych” czasów wydaje się być droga dziecka ze szkoły, zwłaszcza, jeśli jest długa lub jeśli nasza pociecha ma do pokonania ruchliwą ulicę. Każdy bowiem ma świadomość, jak wiele ulic, skrzyżowań i samochodów przybyło w ostatnich dwudziestu latach. Według przepisów, dziecko może samodzielnie przemieszczać się po drodze po ukończeniu 7 roku życia, młodsze jedynie z opieką, nawet starszego (powyżej 10 roku życia) rodzeństwa. Nie ma natomiast przepisów jasno regulujących, od jakiego wieku dziecko może samo zostawać w domu. Wiadomo tylko, że nie wolno pozostawiać samego dziecka poniżej 7 roku życia w sytuacji zagrażającej zdrowiu, lecz żadnych szczegółów. Wygląda więc na to, że rodzice muszą kierować się rozsądkiem. A co to właściwie oznacza? Na co powinien zwracać uwagę każdy rodzic zanim zdecyduje się pozostawić dziecko samo w domu? Czy jest rzeczywiście taka konieczność? Może się zdarzyć tak, że zabraknie ziemniaków i postanawiamy, że koniecznie trzeba ich dokupić a nie chce się nam ubierać malucha i ciągnąć ze sobą na 10 minut. Czy ziemniaki są niezbędne właśnie w tym momencie? Może warto zaczekać, albo zlecić mężowi zakupy. Sytuacje takie miewają wyjątki, bo co ma zrobić rodzic samotnie wychowujący dziecko, gdy sąsiadki akurat nie ma, nie ma od kogo pożyczyć przysłowiowej mąki ani tym bardziej komu zostawić pod opieką dziecko? Nie ma natomiast wytłumaczenia, dla kogoś, kto zechce wyskoczyć do kosmetyczki czy na siłownię, akurat teraz, a kilkulatek przed dwie godziny jakoś sobie poradzi. Czy dziecko temu podoła? Wiadomo, jesteśmy różni. Bywają bardzo zaradne czterolatki, potrafiące wezwać pomoc, a pozornie „dorosły” trzynastolatek może wpaść w panikę, gdy do drzwi zadzwoni ktoś obcy. I tu płynnie przechodzimy do kolejnego, bardzo ważnego punktu. Czy dziecko jest właściwie poinformowane? Czy zna numery telefonów alarmowych, lub czy wie, gdzie te numery są zapisane? Czy rozmawialiście, jak powinno zachować się w sytuacjach kryzysowych, czy wie, że nie wolno otwierać drzwi nieznajomym, nie używać zapałek, nie kręcić pokrętłami z gazem, nie wychylać się przez okno a w razie czego, że może iść do sąsiadki? Czy w ogóle można wyjść z domu? W jakim wieku jest dziecko? Bo o ile opiekun rocznika zupełnie nie powinien rozważać takiej opcji, o tyle rodzic siedmiolatka chcący pójść na chwilę do sklepu jak najbardziej może. Czy potrafisz przewidywać? I nie chodzi tu o czarnowidztwo, że na pewno coś się wydarzy. Na chodniku pod blokiem, lub we własnym ogrodzie, gdy na dodatek ty jesteś w domu Twoja pociecha także może zrobić sobie krzywdę. Chodzi mi o rozsądne spojrzenie na sytuację. Jeśli wiesz, że Twoje dziecko uwielbia robić eksperymenty i nigdy nie masz pewności czego zechce użyć do ich przeprowadzenia, to lepiej zacznij rozglądać się za opieką, jeśli rzeczywiście musisz wyjść. Istnieje jeszcze milion czynników, których nie jesteśmy w stanie przewidzieć, a które mogą się wydarzyć podczas naszej nieobecności w domu, a nawet, gdy jest kilkoro dorosłych. Dlatego rolą naszą jest analiza sytuacji, rozważenie za i przeciw i dopiero wtedy podejmowanie rozsądnych decyzji. fot. Fotolia Dom wydaje się najbezpieczniejszym miejscem na ziemi. Ale czy zgodnie z prawem dziecko może przebywać w nim samo, bez opieki osób dorosłych?Zgodnie z kodeksu wykroczeń zostawianie dziecka do lat 7 bez opieki, w okolicznościach stwarzających potencjalne zagrożenie, podlega karze grzywny albo nagany. Dlatego dzieci do 7 roku życia w ogóle nie zostawiamy bez opieki dorosłych. W przypadku starszych wszystko zależy od dziecka. Niektóre10-latki są na tyle dojrzałe, samodzielne i odpowiedzialne, że będą w stanie poradzić sobie pozostawione w domu na godzinę, a inne nie. Rodzice muszą spróbować przewidzieć wszystkie sytuacje, które mogą wydarzyć się podczas ich nieobecności i rozważyć się, czy dziecko będzie w stanie je pewno nie warto ślepo wierzyć w zapewnienia dziecka, że nie narobi głupstw. Zawsze może wpaść mu do głowy szalony pomysł, który zapragnie zrealizować. Dzieci są ogromnie pomysłowe. Ich twórczość może być ukierunkowana na działania, o których my, rodzice, nigdy byśmy nie pomyśleli. Dlatego pozornie stuprocentowo bezpieczne miejsca i sytuacje dla maluchów mogą okazać się bardzo groźne. Na wszelki wypadek lepiej by w pobliżu był ktoś dorosły. Jeśli już koniecznie musisz wyjść... Zostaw dziecku numer telefonu, pod którym będziesz dostępna. Przyda się też lista zaufanych osób, do których w razie potrzeby dziecko może zadzwonić. Porozmawiaj z nim o bezpieczeństwie. Powiedz, aby nie otwierało drzwi nieznajomym, nie korzystało z kuchenki i nie wyglądało przez okno. Schowaj przedmioty, które stwarzają ryzyko skaleczenia, zapłonu, zatrucia. Noże, zapałki, lekarstwa i środki chemiczne powinny znajdować się poza zasięgiem dziecka. Powiedz, o której wrócisz. I się nie spóźnij! Chcesz wiedzieć więcej na ten temat? Przeczytaj: Autorka jest dziennikarką "Poradnika domowego".

czy ośmioletnie dziecko może zostać samo w domu