🎃 Czy Wynajmujacy Moze Zmienic Zamki

A termin do zwrotu kaucji wynosi generalnie 1 miesiąc od dnia opróżnienia mieszkania przez najemcę. Czyli od dnia kiedy wyprowadziłeś się z mieszkania po wygaśnięciu umowy najmu mieszkania. Jeżeli wynajmujący nie zwrócił Ci kaucji możesz postąpić na dwa sposoby, o których opowiem Ci za chwilę. Utrudnianie byłej żonie wejścia do wspólnego mieszkania. Jeśli mąż dokona kolejnej wymiany albo uczyni cokolwiek, by utrudnić Pani wstęp do mieszkania, może Pani złożyć w sądzie wniosek o przywrócenie naruszonego posiadania. Zgodnie z art. 342 Kodeksu cywilnego „nie wolno naruszać samowolnie posiadania, chociażby posiadacz Jeśli z kolei zastanawiacie się, czy możecie np. przemalować ściany w wynajmowanym mieszkaniu, czy dokonać w nim innych ulepszeń, bez zgody właściciela, trzeba ją będzie jednak uzyskać. Zgodnie z przepisami ustawy o ochronie praw lokatorów możecie dokonać takich zmian jedynie za zgodą, a także na podstawie pisemnej umowy Właściciel ma prawo wejść do niego tylko w obecności najemcy w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art.10 ustawy o ochronie praw lokatorów. Zatem, jak z tego wynika, najemca ma prawo chronić pozostawiony w mieszkaniu dobytek wymieniając zamki, a właścicielowi klucze nie są potrzebne, bo i tak nie ma prawa tam wejść Potrącenie z kaucji może zostać dokonane jedynie po upływie okresu obowiązywania umowy najmu i opróżnieniu zajmowanego przez nas lokalu. Wynajmującemu przysługuje bez żadnego wcześniejszego wezwania do zapłaty prawo do potrącenia z kaucji rachunków za media, tj. prąd, wodę, energie elektryczną, itp., a także prawo do Rachunek za prąd jest przesyłany na adres odbiorcy, który zawarł umowę ze sprzedawcą, chyba, że korzysta on z e-faktury, wówczas ma możliwość podglądu rozliczeń online. To właśnie odbiorca jest osobą odpowiedzialną za płacenie rachunków i to on będzie musiał uregulować płatności nawet, jeśli prąd pobierał najemca. Witam czy zapis informujacy iz Wynajmujacy moze wypowiedziec umowe najmu bez okresu wypowiedzenia jezeli Najemca zalega z platnoscia za jeden pelny okres rozliczeniowy jest zgodny z prawem ? Umowa najmu instytucjonalnego na czas okreslony. NecLj2d. Czy wynajmujący powinien naprawić cieknący kran? Czy naprawa skrzynki bezpiecznikowej należy do najemcy? Malowanie ściany to obowiązek wynajmującego czy najemcy? Czyim problemem jest zatkany odpływ zlewozmywaka lub zmywarki? Na tym tle często dochodzi między wynajmującym a najemcą do nieporozumień. Najemcy zwykle uważają, że nie mają żadnych obowiązków i że wynajmujący na swój koszt przyśle elektryka do naprawy gniazdka, albo hydraulika do przetkania zatkanego włosami odpływu z wanny. Tak na szczęście nie jest. Uwaga! Ten wpis dotyczy wyłączenie stosunków pomiędzy najemcą, a wynajmującym w umowach najmu mieszkania (lokalu mieszkalnego). Wpis dotyczący lokali użytkowych ukaże się za kilka dni został opublikowany tutaj. Kilka pojęć na początekPodstawy prawneObowiązki najemcyObowiązki wynajmującegoZakończenieKilka pojęć na początek Ponieważ bardzo często w Internecie, na różnych forach, myli się wynajmującego z najemcą to chcę wyjaśnić oba pojęcia. Jest to niezmiernie istotne w kontekście tego wpisu. Wynajmujący – najczęściej właściciel mieszkania, który udostępnia najemcy mieszkanie do używania na podstawie umowy najmu. Najemca – użytkownik mieszkania, który używa go na podstawie umowy najmu. Podstawy prawne By prawidłowo omówić podział obowiązków związanych z utrzymaniem mieszkania w czasie umowy najmu w dobrym stanie muszę podkreślić, że w pierwszej kolejności obowiązują ustalenia stron zawarte w umowie. Strony nie są związane bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa. Można podział obowiązków niemal dowolnie określić w umowie. Jest to szczególnie istotne wtedy, gdy wynajmujący mieszka bardzo daleko od mieszkania. W takim wypadki, w zamian za niższy czynsz, najemca może przyjąć na siebie większe niż standardowe obowiązki. Takie rozwiązanie może mieć również znaczenie w przypadku bardzo nietypowych rozwiązań zainstalowanych w mieszkaniu, gdy wynajmujący chce mieć większą kontrolę nad ich konserwacją i niezbędnymi naprawami. Jeżeli strony umowy nie poczyniły odpowiednich ustaleń, to dopiero wtedy zaczynają obowiązywać przepisy zawarte w art. 6a – 6f ustawy o ochronie praw lokatorów. Wynikający z nich podział obowiązków opisałem poniżej. Obowiązki najemcy Najemca obowiązany jest utrzymywać lokal oraz pomieszczenia, do używania których jest uprawniony, we właściwym stanie technicznym i higieniczno-sanitarnym. Czyli nie powinien przechowywać lub używać w nich przedmiotów powodujących zagrożenie sanitarne lub inne zagrażające konstrukcji budynku. Najemca powinien dbać i chronić przed uszkodzeniem lub dewastacją części budynku przeznaczone do wspólnego użytku, jak dźwigi osobowe, klatki schodowe, korytarze, pomieszczenia zsypów, inne pomieszczenia gospodarcze oraz otoczenie budynku. To w sumie oczywiste, że nie wolno rzucać petów, wystawiać śmieci na klatkę schodową czy wnosić mebli uszkadzając przy tym ścianę windy lub klatki schodowej. Najemca ma obowiązek dokonywania napraw i konserwacji podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin ceramicznych (płytki), szklanych i innych, okien i drzwi. Musi więc dbać o te powierzchnie, zmywać je w odpowiedni sposób i z odpowiednią częstotliwością. Ma też obowiązek dokonywać napraw i konserwacji innych elementów wyposażenia lokalu i pomieszczeń przynależnych przez malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian i sufitów oraz malowanie drzwi i okien. Te obowiązki obciążają najemcę. Dodatkowo, po zakończeniu najmu i opróżnieniu lokalu najemca jest obowiązany odnowić lokal. Tak więc powinien on zwrócić wynajmującemu lokal odmalowany. Najemca powinien dokonywać napraw i konserwacji, a w razie potrzeby także wymiany wbudowanych mebli, trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych. Najemca ma obowiązek dokonywania naprawy i utrzymywania w dobrym stanie osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyłączeniem wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej. Tak więc to najemca powinien dokonywać kontroli prawidłowego działania bezpieczników w skrzynce bezpiecznikowej, a także poprawiać oberwane gniazdka czy włączniki. Najemcę nie obciążają natomiast naprawy przewodów umieszczonych w ścianie. W kwestii naprawy instalacji ogrzewania to powinien on dokonywać napraw i konserwacji pieców węglowych i akumulacyjnych, łącznie z wymianą zużytych elementów, a także dokonywać napraw i konserwacji etażowego centralnego ogrzewania. Dbanie o prawidłowe działanie systemów związanych z odprowadzeniem ścieków z urządzeń AGD czy umywalki też należy do najemcy. Powinien on dbać o ich drożność, a w razie potrzeby dokonywać napraw w przewodzie odpływowym aż do pionu zbiorczego. Utrzymanie pionu zbiorczego należy do wynajmującego, a w zasadzie do zarządcy budynku. Jak z tego wszystkiego wynika, można przyjąć generalną zasadę – to co jest zainstalowane w ścianach to obowiązki wynajmującego, a to co ze ścian wystaje to już utrzymuje najemca. Obowiązki wynajmującego Obowiązki wynajmującego są w prawie określone bardzo ogólnie. Generalnie jest on zobowiązany wykonywać wszystko, do czego nie jest zobowiązany najemca. Wynajmujący powinien zapewniać sprawne działania istniejących instalacji i urządzeń związanych z budynkiem umożliwiających najemcy korzystanie z wody, paliw gazowych i ciekłych, ciepła, energii elektrycznej, dźwigów osobowych oraz innych instalacji i urządzeń stanowiących wyposażenie lokalu i budynku określone odrębnymi przepisami. Powinien też utrzymać w należytym stanie, porządku i czystości pomieszczenia i urządzenia budynku, służących do wspólnego użytku mieszkańców, oraz jego otoczenia. Powinien też dokonywać napraw budynku, jego pomieszczeń i urządzeń służących do wspólnego użytku mieszkańców. Powinien dokonywać napraw i wymiany wewnętrznych instalacji (pionów): wodociągowej, gazowej i ciepłej wody — bez armatury i wyposażenia, a także napraw i wymiany wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami, instalacji elektrycznej, anteny zbiorczej — z wyjątkiem osprzętu, w zakresie jakim nie jest do tego zobowiązany najemca. Wynajmujący powinien dokonywać niezbędnych wymian stolarki okiennej i drzwiowej oraz podłóg, posadzek i wykładzin podłogowych, a także tynków. Zakończenie Mam nadzieję, że ten wpis wyjaśnił dogłębnie zagadnienie. Jeżeli najemca nie wykonywał nałożonych na niego obowiązków związanych z utrzymaniem lokalu i urządzeń w nim zainstalowanych, to wynajmujący może wykonać te naprawy po zwrocie lokalu i należność za to potrącić sobie z kaucji zabezpieczającej. Pytanie z dnia 25 sierpnia 2016 Witam czy może mi mąż zmienić zamki w mieszkaniu mojej mamy Dzień dobry, jeśli jesteście Państwo w konflikcie, z pewnością istnieje takie ryzyko. Czy będzie to działanie zgodne z prawem czy nie,zależy na jakiej podstawie mąż ten lokal zajmuje i dlaczego chce zmienić zamki. Pozdrawiam adwokat Bernadetta Parusińska-Ulewicz Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem? Zawarcie umowy najmu wiąże się z określonymi obowiązkami wynajmującego i najemcy lokalu. Jednym z nich jest ponoszenie części kosztów naprawy w wynajmowanym mieszkaniu. Co zalicza się do kategorii drobnych napraw, a co należy traktować jako nakłady konieczne? Jak wygląda sytuacja w przypadku remontu w wynajmowanym lokalu? Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się, za co musisz płacić. Umowa najmu lokalu a rozliczenie naprawCzęsto obserwowaną sytuacją jest pomijanie przez właścicieli i najemców kwestii odpowiedzialności za naprawy, których w przyszłości może wymagać wynajmowane mieszkanie. Podstawą rozliczeń kosztów napraw lub remontów i jednocześnie formą zabezpieczenia interesów stron powinna być umowa najmu. Jeżeli zapisy umowy nie regulują tej sprawy, w takiej sytuacji należy stosować przepisy Kodeksu jeżeli strony ustaliły, że wydatki na poczet doprowadzenia lokalu do stanu zgodnego z umówionym poniesie najemca, a następnie wynajmujący zwróci ich koszt, to sąd nie może kwestionować prawa do zwrotu. Tak samo sposób rozliczenia nakładów poczynionych przez najemcę pozostawiony jest w ramach swobody zawierania umów i woli stron umowy naprawy i obowiązki najemcyDo podstawowych obowiązków najemcy zalicza się utrzymywanie wynajmowanego mieszkania we właściwym stanie oraz przestrzeganie porządku domowego. Przepisy szczegółowo określają zakres odpowiedzialności lokatora za naprawy i konserwacje w lokalu. Do drobnych napraw, które obciążają najemcę mieszkania, należą przede wszystkim: naprawy podłóg, drzwi i okien, malowanie ścian, podłóg oraz wewnętrznej strony drzwi wejściowych,naprawa pieca gazowego w wynajmowanym mieszkaniu,naprawa pralki, lodówki, podgrzewaczy wody, wanny, umywalki i wszelkich urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony,drobne naprawy instalacji i urządzeń technicznych, zapewniających korzystanie ze światła, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu jest zastrzeżenie w umowie najmu, że wartość nakładów poczynionych przez najemcę zostanie zwrócona przez wynajmującego przez sukcesywne potrącanie kwoty z płaconego wynajmującego Kodeks cywilny nakłada na wynajmującego obowiązek wydania mieszkania w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywania go w takim stanie przez czas trwania najmu. Jeżeli wynajmujący wydałby lokal w stanie stwarzającym niebezpieczeństwo dla najemcy lub osób przebywających w wynajętym mieszkaniu, to wynajmujący ponosi odpowiedzialność za zaistniałe szkody i niezapewnienie bezpieczeństwa tym konieczne - jakie naprawy obciążają wynajmującego?Obowiązki wynajmującego lokal uwzględniają nie tylko utrzymywanie go w stanie odpowiednim do użytkowania ustalonego na mocy umowy. Właściciel mieszkania jest również zobowiązany do pokrycia kosztów:napraw i wymiany wewnętrznych instalacji wodociągowej, gazowej i ciepłej wody,napraw i wymiany instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania razem z grzejnikami, instalacji elektrycznej oraz anteny zbiorczej,wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej, tynków i ważne, jeżeli jakakolwiek rzecz wymaga naprawy, bez której jej użytkowanie jest niemożliwe, to najemca może wyznaczyć wynajmującemu odpowiedni termin do wykonania naprawy lub wymiany. Po bezskutecznym upływie wskazanego terminu najemca może dokonać koniecznych napraw na koszt wynajmującego. Najemca w takiej sytuacji ma prawo do potrącenia poniesionych nakładów z najemcy a zmiana właściciela lokaluZdarzają się sytuację, gdy podczas trwania umowy najmu właściciel decyduje się na sprzedaż mieszkania. Jeżeli przed sprzedażą najemca dokonał napraw obciążających wynajmującego, nie może dochodzić roszczeń z tego tytułu od nabywcy. Ta sama zasada dotyczy również roszczeń odszkodowawczych najemcy za czas przed zawieraniu umowy najmu warto określić sposób finansowania napraw i wszelkich prac remontowych, które mogą okazać się konieczne podczas okresu wynajmowania mieszkania. Im bardziej szczegółowo zostanie ustalony zakres odpowiedzialności stron, tym większe prawdopodobieństwo uniknięcia konfliktów w przyszłości. Dodatkowo w celu zabezpieczenia, przed wydaniem mieszkania najemcy należy sporządzić protokół, który opisywałby stan techniczny oraz stopień zużycia wszelkich instalacji i urządzeń. Dokument ten wraz z umową będą stanowiły skuteczną podstawę rozliczeń po ustaniu umowy najmu. Przeczytaj również:Kto musi płacić za remonty w lokalu użytkowym?Umowa najmu mieszkania – podpowiadamy jakie zapisy zastosowaćJak prawidłowo spisać protokół zdawczo-odbiorczy?Artykuł zaktualizowany:20 sierpnia 2020 Podczas wynajmu mieszkania warto zwrócić uwagę na kilka rzeczy. Warto zapytać czy koszt najmu uwzględnia czynsz oraz jaka jest wysokość kaucji, która bardzo często zależy od stanu mieszkania. Na co zwrócić uwagę podczas podpisywania umowy? O co pytać wynajmującego. Zobacz poradnik. Rynek najmu rozkręca się na czas wakacji. Do największych ośrodków akademickich przyjeżdżają nowi studenci, a akademiki nie są dla nich jedynym rozwiązaniem. Oprócz tego od czerwca do października studenci zmieniają mieszkania, szukając niższych cen, lepszych lokalizacji – w tym okresie wybór jest przecież największy. Jak poruszać się w gąszczu ogłoszeń i bezpiecznie wynająć mieszkanie?Koszmary wynajmu?Studenckich przygód z właścicielami mieszkań jest mnóstwo. Zwykle problemy dotyczą dodatkowych, zaskakujących opłat, kłótni o usterki i ich likwidację. Zdarza się też, że właściciele nie zgadzają się na wizyty gości, sprawdzają mieszkanie pod nieobecność lokatorów lub nagle wypowiadają umowę najmu. Wybór mieszkania nie jest łatwy, niektórym sytuacjom nie da się zapobiec, ale warto trzymać się kilku zasad, by uniknąć nieporozumień. Wybierz pewną ofertęPoszukiwanie mieszkania zwykle zaczyna się od najpopularniejszych portali. Zwracaj uwagę na treść ogłoszeń – to wizytówka wynajmującego. Szczegółowy opis mieszkania poparty zdjęciami jest zawsze bardziej wiarygodny. Jeśli właścicielowi zależy na pewnym wynajmie, na wstępie zaprezentuje mieszkanie ze wszystkimi zaletami, uwzględniając wady. Zdjęcia minimalizują zaskoczenie stanem na etapie rozmowy telefonicznej lub maila warto zadać jak najwięcej pytań. Zapytaj od razu, czy miesięczny koszt najmu uwzględnia czynsz. Coraz częściej kwota podana w ogłoszeniu jest tylko podstawą, więc warto na początku rozwiać wątpliwości. Ważna jest też wysokość kaucji – zwykle to równowartość jednomiesięcznego czynszu, ale to zależy od stanu mieszkania. Kaucję można rozłożyć też na raty, więc dowiedz się, czy właściciel mieszania uwzględnia takie mieszkanie! Przed podpisaniem umowy najmu, dokładnie sprawdź, czy wszystko jest w porządku. Koniecznie trzeba sprawdzić ogrzewanie i sprzęty AGD, a ich stan i działanie należy wpisać w protokole zdawczo-odbiorczym. Ten dokument odgrywa bardzo ważną rolę, chociaż nie wszyscy pamiętają o sporządzeniu spisu sprzętów w mieszkaniu.– Protokół zdawczo-odbiorczy jest sposobem na nieporozumienia w trakcie użytkowania lokalu. Wynajmujący i najemcy powinni przygotować go wspólnie, by faktycznie był zgodny z prawdą. Dzięki temu przy wyprowadzce można uniknąć kłótni o uszkodzenie np. lodówki. Nie brakuje takich problemów, więc warto eliminować je na starcie – radzi Romuald Margol z na piśmie Pisemna umowa najmu to jeszcze – wbrew pozorom – nie jest standard. Zdarzają się jeszcze przypadkowe dokumenty, bez szczegółów i wszystkich danych. W umowie muszą pojawić się daty wpłat i sposób ich przekazywania.– Umowa najmu jest najważniejszym dokumentem dla najemcy i wynajmującego. To podstawa wszelkich roszczeń. Musi zawierać wszystkie dane, opłaty, warunki wypowiedzenia i obowiązki stron. Najlepszym rozwiązaniem jest umowa na czas określony. Zawsze przestrzegam przed ustnymi ustaleniami, wszystko musi być na piśmie – wyjaśnia Romuald opłat warto też wpisać kto odpowiada za naprawę usterek i jak wygląda kwestia ewentualnych bój się pośrednikaStudenci zwykle unikają ofert z agencji nieruchomości w obawie przed prowizjami, ale koszty najczęściej ponosi właściciel mieszkania. Jeśli mieszkania szuka kilka osób, prowizję można podzielić – to zwykle wysokość jednomiesięcznego czynszu. Pośrednik to tak naprawdę gwarancja bezpieczeństwa dla wynajmujących i najemców. Warto przejrzeć oferty, a nawet zlecić wyszukanie odpowiedniego mieszkania właśnie agencji. Oferta pośrednika może okazać się tańsza i także: Umowa najmu mieszkania – warto ją podpisaćZobacz także: Obowiązek zapewnienia tymczasowych pomieszczeń lokatoromZobacz także: Obowiązki właściciela lokalu mieszkalnego względem najemcy Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF) Ustalając warunki najmu, najemcy często pytają o możliwość zameldowania się w mieszkaniu. W takiej sytuacji wynajmujący bardzo często po prostu odmawiają albo zaczynają się w nich budzić prawdziwe demony i podejrzenia. Czy zameldowanie faktycznie grozi jakimś koszmarem? Tak naprawdę najemca wcale nie musi się pytać o zgodę. Co więcej, może się zameldować w mieszkaniu nawet bez zgody wynajmującego. Obowiązek meldunkowy w ogólnościZameldowanie w praktyceSkutki zameldowania się najemcy w mieszkaniuWymeldowanie najemcyObowiązek meldunkowy w ogólności Istnieje przeświadczenie, ze zameldowanie się w określonej miejscowości może być potrzebne najemcy w celu wykonywania swojego prawa wyborczego. Niektórzy też sądzą, że może to być niezbędne dla otrzymania świadczeń socjalnych na dzieci albo skorzystania z pomocy społecznej. Zdarza się, że uczelnie wymagają od studentów przedstawienia zaświadczenia o zameldowaniu na pobyt czasowy w celu przyznania stypendium socjalnego. To wszystko sprawia, że rozmowy o zameldowaniu przewijają się od czasu do czasu w trakcie wynajmowania mieszkania. Również w mailach od moich czytelników pytanie o zameldowanie najemcy na pobyt stały lub czasowy przewija się dość często. Na forach internetowe z tą tematyką niejednokrotnie prowadzono ożywione dyskusje. Muszę przyznać, że sam nigdy lokatorom nie robiłem z tego powodu trudności. Znam jednak przypadki, gdy zameldowanie najemcy w mieszkaniu przysporzyło wynajmującemu niepotrzebnych nerwów. Nikt nie chce znajdować w skrzynce listów od komornika, albo przeżywać wizyt komornika poszukującego osoby, która pomimo, że jest zameldowana pod konkretnym adresem, już dawno pod nim nie mieszka. Sprawy meldunku osób na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 24 września 2010 roku o ewidencji ludności, a ściślej w przepisach art. 24 — 44 tej ustawy. Ustawa ta zastąpiła nieco anachroniczny akt prawny, tj. ustawę z 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Co kilka lat, rządzący zapowiadają ostateczne uchylenie obowiązku meldunkowego. W pierwotnym brzmieniu wyżej wskazanej ustawy z 2010 roku zapisano nawet, że od dnia 1 stycznia 2014 roku znosi się obowiązek meldunkowy. Później przepis ten znowelizowano zmieniając datę na 1 stycznia 2016 roku. Jednak w drugiej połowie 2015 roku po raz kolejny znowelizowano przepisy, wskazując datę zniesienia obowiązku na 1 stycznia 2018 roku. Jak z tego wynika, tak naprawdę pożegnamy obowiązek meldunkowy dopiero wtedy, gdy faktycznie doczekamy się minięcia ustawowego terminu. Póki co, po raz kolejny może okazać się, że ustawę wystarczy znowelizować by przedłużyć trwanie aktualnego stanu. Niestety nie pożegnamy się z obowiązkiem meldunkowym. Ustawodawca ostatecznie uchylił przepis znoszący obowiązek meldunkowy. Obowiązek meldunkowy jest i pozostanie w naszym systemie prawnym, choć mamy dodatkowe ułatwienia, umożliwiające wykonanie obowiązku drogą elektroniczną. Co ciekawe, obowiązek zameldowania się nie spełnia istotnej roli zarówno w stosunkach administracyjnych jak i cywilnych. Właściwość miejscową urzędu skarbowego określa się według miejsca zamieszkania podatnika, a nie miejsca jego zameldowania. Tak samo kodeks wyborczy traktuje możliwość dopisania się do spisu wyborców miejscowości, w której się mieszka, nawet w wyborach lokalnych. Również w wypadku ZUS, zgłaszając pracownika do ubezpieczenia, pracodawca podaje przede wszystkim adres zamieszkania i może opcjonalnie podać również adres zameldowania, a nawet zupełnie inny adres do korespondencji. Również wnosząc pozew do sądu, musimy podać adres zamieszkania pozwanego, a nie jego adres zameldowania. To wszystko powoduje, że przepisy o obowiązku meldunkowym w praktyce pozostają niemal martwe. Jeszcze kilka lat temu, niedopełnienie obowiązku meldunkowego było wykroczeniem. Zgodnie z wcześniej obowiązującym art. 147 § 1 kodeksu wykroczeń, kto nie dopełniał ciążącego na nim obowiązku meldunkowego, podlegał karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany. Odpowiedzialność za wykroczenie spoczywała także na tym, kto będąc do tego obowiązany, nie zawiadomił właściwego organu o niedopełnieniu przez inną osobę ciążącego na niej obowiązku meldunkowego. Za to wykroczenie groziła kara grzywny albo kara nagany. Z dniem 1 stycznia 2013 roku przepis ten jednak ostatecznie uchylono. Od kilkunastu lat próżno jednak szukać osoby, która z tych przepisów została skazana. Organy stojące na straży przestrzegania prawa nie były skore do wszczynania postępowań. Faktycznie, było ciche przyzwolenie na niewyciąganie konsekwencji. Nie ulega wątpliwości, że obowiązek meldunkowy ma charakter ściśle administracyjny. Nie wkracza on w sferę stosunków cywilnoprawnych. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 stycznia 2013 roku (sygn. akt II OSK 1595/11), ewidencja ludności służy rejestrowaniu pobytu, ma ona charakter wyłącznie porządkowy, co oznacza, że zameldowanie nie jest związane z rozstrzyganiem uprawnień do lokalu, ani tym samym prawa do przebywania w nim. Jedynie stwierdzenie faktu przebywania w lokalu winno być kryterium rozstrzygającym o zameldowaniu, a podstawę do wymeldowania stanowi ustalenie przez właściwy organ faktu opuszczenia lokalu. Dla osoby zgłaszającej się do zameldowania, jak też dla organu dokonującego czynności zameldowania, wystarczający jest potwierdzony miarodajnym dowodem fakt przebywania w lokalu z określonym zamiarem. Postępowanie w sprawie meldunkowej polega na rejestracji stanu faktycznego (zamieszkiwania), a nie rejestracji czy ustalaniu stanu prawnego (własnościowego) danego lokalu. Organ meldunkowy nie ma uprawnienia do badania, czy osoba która lokal zajmuje, posiada do niego jakikolwiek tytuł prawny. Nawet wtedy, jeśli z materiału dowodowego wynika, że osoba ubiegająca się o zameldowanie nie ma praw do lokalu, ale w nim zamieszkuje, organ ma obowiązek dokonania rejestracji tego faktu w ewidencji ludności. Obowiązek zameldowania takiej osoby ciąży na organie gminy nawet wtedy, gdy zapadł wobec tej osoby prawomocny wyrok eksmisyjny, jeżeli wyrok ten nie został do dnia wydania decyzji o zameldowaniu wykonany. Obowiązek meldunkowy polega na: zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego; wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego; zgłoszeniu wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej oraz powrotu z wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej. Obowiązek ten ciąży na obywatelach polskich przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale także, w nieco innej formie, na cudzoziemcach. Obywatel polski przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego najpóźniej w 30 dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca. Jak wynika z powyższego, zameldowanie może nastąpić na pobyt stały lub pobyt czasowy. Pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania. Pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem, przez okres ponad 3 miesięcy. Równocześnie można mieć jedno miejsce pobytu stałego i jedno miejsce pobytu czasowego. Zameldowanie się w kolejnym miejscu na pobyt stały, powoduje automatyczne wymeldowanie się z poprzedniego miejsca zameldowania na pobyt stały. Dzieje się to z mocy prawa. Analogicznie zameldowanie w nowym miejscu na pobyt czasowy, powoduje wymeldowanie z poprzedniego miejsca zameldowania na taki pobyt. Zameldowanie w praktyce Osoba będąca obywatelem polskim dokonuje zameldowania się na pobyt stały lub czasowy pod określonym adresem, przedkładając urzędnikowi gminy, w której położona jest nieruchomość, wypełniony specjalny formularz. Ponadto przedstawia do wglądu swój dowód osobisty lub paszport. Poza tym osoba meldująca się okazuje do wglądu dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu. Dokumentem potwierdzającym tytuł prawny do lokalu może być w szczególności umowa cywilno-prawna (np. umowa najmu), wypis z księgi wieczystej, decyzja administracyjna lub orzeczenie sądu. Przy zameldowaniu na pobyt czasowy należy wskazać deklarowany okres pobytu w tym miejscu. Teoretycznie wymagane jest też przedstawienie potwierdzenia pobytu w lokalu, dokonane przez właściciela lub inny podmiot dysponujący tytułem prawnym do lokalu. Potwierdzenie to powinno być umieszczone na formularzu. W powyższym akapicie wskazałem, że potwierdzenie pobytu w lokalu dokonane przez właściciela wymagane jest teoretycznie. W praktyce wiele urzędów (jak nie większość) dokonuje zameldowania osoby jedynie na podstawie przedstawionej umowy najmu. W tym działaniu nie można odmówić im słuszności. Skoro obowiązek meldunkowy spoczywa na obywatelu, to poprzez sam fakt zawarcia umowy najmu wynajmujący potwierdza powstanie tytułu prawnego do zajmowanego lokalu. Wiele urzędów odmawia jednak meldunku na pobyt stały, jeżeli umowa najmu zawarta jest na stosunkowo krótki czas oznaczony. W takim wypadku najemca nie może bowiem wykazać się, że pod wskazanym adresem ma zamiar przebywać stale. To też jednak nie reguła. Wiele zależy od tego w jaki sposób najemca będzie prowadził rozmowę z urzędnikiem. Może on zapewnić urzędnika, że umowę będzie przedłużał. Ponieważ obowiązek meldunkowy spoczywa na najemcy, to nawet wyraźny sprzeciw wynajmującego, zawarty czy to w umowie najmu czy nadesłanym do urzędu oświadczeniu, nie może mieć wpływu na rejestrację stanu faktycznego zamieszkiwania najemcy w jego lokalu. Tak naprawdę wynajmujący nie jest konieczny przy zameldowaniu się najemcy w mieszkaniu. Najemca przedstawia umowę najmu oraz oświadcza, że przebywa w najmowanym lokal z zamiarem pobytu stałego lub czasowego. Dopiero w razie ujawnienia się wątpliwości, gminny urzędnik powinien w postępowaniu administracyjnym wyjaśnić wszelkie wątpliwości i wydać decyzję administracyjną o zameldowaniu bądź o odmowie zameldowania. Jak z tego wynika, to czy najemca zamelduje się w naszym mieszkaniu zależy tylko i wyłącznie od niego. Wynajmujący w tej sprawie nie ma nic do powiedzenia. Skutki zameldowania się najemcy w mieszkaniu Jak już wskazałem, zameldowanie się najemcy w naszym mieszkaniu nie wpływa w żaden sposób na stosunki cywilno-prawne. W takim wypadku możemy spokojnie umowę najmy wypowiedzieć. Gdy ziszczą się przesłanki do tego, to wypowiedzenie będzie w pełni skuteczne. Meldunek nie wywołuje też jakichkolwiek skutków w zakresie trwania umowy najmu — nie powoduje automatycznego przedłużenia umowy najmu zawartej na czas oznaczony. Zameldowanie lokatora w mieszkaniu nie wpływa na możliwość usunięcia go z lokalu, gdy nie będzie płacił czynszu. W tym wypadku niezbędne będzie przeprowadzenie postępowania eksmisyjnego ale fakt meldunku nie wpływa na decyzję sądu wydającego wyrok w sprawie o eksmisję oraz na komornika, który egzekwuje taki wyrok. Po prostu zameldowanie w mieszkaniu nie świadczy o tym, że najemca może przebywać w lokalu. Z punktu widzenia prawa cywilnego, dla posiadania lokalu niezbędne jest bowiem posiadanie tytułu prawnego do lokalu. W konsekwencji, zameldowanie się najemcy nie daje mu żadnych większych praw do mieszkania niż gdyby nie był zameldowany. W pewnej sytuacji, zameldowanie się osoby spokrewnionej z najemcą może jednak spowodować, że wejdzie on w jego miejsce w wypadku śmierci głównego najemcy. Nie ma tu jednak znaczenia sam fakt zameldowania ale zamieszkiwanie z tym najemcą. Temat ten już kiedyś opracowałem na blogu. Wymeldowanie najemcy Obywatel polski, który opuszcza miejsce pobytu stałego albo opuszcza miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu obowiązany jest wymeldować się. Może to być dokonane w formie pisemnej na specjalnym formularzu, albo w formie dokumentu elektronicznego na formularzu umożliwiającym wprowadzenie danych do systemu teleinformatycznego organu gminy. Można też wymeldować się z miejsca pobytu stałego lub czasowego dokonując zameldowania w nowym miejscu pobytu, odpowiednio na pobyt stały lub czasowy. Obywatel polski, który wyjeżdża z kraju z zamiarem stałego pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany zgłosić swój wyjazd. Obowiązek ten ciąży także na obywatelu wyjeżdżającym poza granice Rzeczypospolitej Polskiej, bez zamiaru stałego pobytu, na okres dłuższy niż 6 miesięcy. W takim wypadku trzeba zgłosić swój wyjazd oraz powrót. Zgłoszeń tych należy dokonać w organie gminy, w której jest się zameldowanym na pobyt stały lub czasowy, najpóźniej w dniu opuszczenia miejsca pobytu stałego albo czasowego. Zgłoszenie wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej skutkuje wymeldowaniem z miejsca pobytu stałego i czasowego. Zgłoszenie zgonu dokonane w urzędzie stanu cywilnego, zgodnie z przepisami prawa o aktach stanu cywilnego, zastępuje wymeldowanie osoby zmarłej z miejsca pobytu stałego i czasowego. Również wynajmujący może wymeldować najemcę. W tym celu powinien on złożyć podanie do właściwego urzędu gminy. Wymeldowanie w takim wypadku następuje w drodze decyzji administracyjnej. W podaniu wynajmujący powinien wykazać swój tytuł prawny do lokalu. Najczęściej będzie to prawo własności, a więc należy co najmniej wskazać numer księgi wieczystej nieruchomości. Ponadto wynajmujący musi wykazać, że najemca opuścił lokal trwale i dobrowolnie. O trwałości świadczy między innymi fakt, że lokator przeniósł na stałe centrum życiowe w inne miejsce. Liczy się również długość okresu pozostawania poza miejscem dotychczasowego pobytu. Jak podkreślił przy tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (wyrok z 4 sierpnia 2011 r., III SA/Gd 127/11), sam fakt przejściowej nieobecności czy też występowanie nawet regularnych okresów fizycznej nieobecności w miejscu stałego zameldowania nie upoważniają jeszcze do automatycznego stwierdzenia, iż zameldowany opuścił miejsce pobytu. Natomiast dobrowolność przejawia się tym, iż dana osoba z własnej woli rezygnuje z przybywania w lokalu, a nie pod wpływem przymusu czy nacisku psychicznego osoby trzeciej — chodzi tu na przykład o groźby właściciela mieszkania czy wymianę zamków wejściowych do domu. Skuteczne wykazanie w podaniu tych aspektów sprawy, powinno przyśpieszyć cały proces oraz doprowadzić do pozytywnego dla nas skutku. Takie postępowania administracyjne trwają zwykle od 2 do 3 miesięcy i kończą się wydaniem decyzji administracyjnej.

czy wynajmujacy moze zmienic zamki