Filmy / Seriale / VOD. Szukaj w serwisie. Twój profil. Z myślą o weekendowym seansie przygotowaliśmy dla Was ranking TOP 10 kryminałów Netflixa. Znajdziecie tu zarówno polskie, jak i zagraniczne produkcje; te, które kojarzymy jako klasykę gatunku oraz te, które debiutowały w tym roku; filmy fabularne i oparte na faktach. Najlepsze polskie filmy. 1. Mocny człowiek (1929) Film Mocny człowiek to wybitna pozycja polskiego kina niemego. Adaptacja prozy Stanisława Przybyszewskiego w reżyserii Henryka Szaro pokazuje psychologiczny dramat początkującego pisarza, a jednocześnie zachwycająco portretuje przedwojenną Warszawę. Przebudzenie nie jest może przykładem wielkiego, medycznego kina, jest to jednak ciekawy, trzymający w napięciu thriller, od którego ciężko się oderwać. (AB) 18. Histeria – romantyczna historia wibratora (2011), reż. Tanya Wexler. Histeria to bardzo nietypowy film romantyczny. Patryk Vega realizuje film o zakonnicach. Reklama. Patryk Vega realizuje film o zakonnicach . Wiadomości. Poniedziałek, 7 stycznia 2019 (05:55) Patryk Vega, reżyser takich kinowych przebojów Filmy oparte na faktach wciąż zyskują na popularności. Widzowie coraz chętniej oglądają produkcje, których scenariusz napisało samo życie. Warto podkreślić, że filmy na faktach to nie to samo, co filmy dokumentalne, choć czasem trudno uwierzyć, że to, co widzimy na ekranie, miało miejsce naprawdę. Jakie filmy na faktach warto obejrzeć? Filmy wzruszające odnoszą się do zróżnicowanej tematyki. Najczęściej przeważają jednak filmy o miłości. Tym bardziej wzruszają widzów, gdy są to filmy oparte na faktach. Oglądaliście film „Pamiętnik” z Ryanem Goslingiem i Rachel McAdams w rolach głównych? To typowy przykład filmu, który wzrusza swoją miłosną historią. Oparty na faktach film o niewinnie skazanym na śmierć triumfuje 21 października 2008, 10:30 FACEBOOK. X. E-MAIL. KOPIUJ LINK "Confessions of an Innocent Man", dokument o Kanadyjczyku, który aVUlOl. Kino religijne narodziło się wraz z uruchomieniem kinematografu. Już Louis Lumiere w 1897 roku nakręcił bowiem La Passion (Życie i mękę Chrystusa). Gatunek ten w niemej epoce filmu zyskał swojego wielkiego mistrza, którym był Cecil B. DeMille. Po wojnie do twórcy dołączyli kolejni reżyserzy, jak np. Franco Zefirelli czy Roger Young. Filmy religijne to obrazy, które w europejskim kręgu kulturowym opierają się na przekazach i wartościach chrześcijańskich. W obrębie kina tego nurtu można wyróżnić kilka odmian. Pierwszą z nich jest film biblijny, czyli opowiadający historie z Biblii – Starego i Nowego Testamentu. Mamy tu do czynienia ze swoistą ekranizacją starożytnych tekstów, bez szczególnych zabiegów formalnych. Filmy religijne tego rodzaju tworzyli np. DeMille, Pier Paolo Pasolini czy Martin Scorsese. Drugą odmianę kina religijnego stanowią utwory skupione na problematyce teologicznej i filozoficznej. Można tu zaliczyć niektóre filmy Luisa Bunuela czy Ingmara Bergmana. Są to dzieła rozważające tajemnicę ludzkiego bytu w kontekście metafizycznym. Inne z kolei to filmy “moralizatorskie”, koncentrujące się na etycznej stronie religii i realizowaniu jej zasad w codziennym życiu. Takie cechy można odnaleźć w kinie Krzysztofa Kieślowskiego lub Roberta Bressona. Filmy religijne w kolejnej odmianie to kino hagiograficzne, opowiadające o życiu świętych. Szczególną popularnością cieszy się w tym względzie postać świętego Franciszka, jednak niejednokrotnie przedstawia się też postaci niekoniecznie kanonizowane, ale w jakiś sposób ważne dla chrześcijan. Z tym rodzajem utworów łączą się dzieła opowiadające historie popularnych miejsc kultu, jak Fatima czy Lourdes. Do kina religijnego można też zaliczyć filmy obrazujące uobecnienie w egzystencji człowieka żywego przeżycia metafizycznego, takie jak np. Okoliczność (1974) E. Olmiego czy Uczta Babette (1987) G. Axela. Najlepsze filmy religijne 1. Dziesięcioro przykazań (The Ten Commandments, 1923) – Cecil B. DeMille Dziesięcioro przykazań Cecila B. DeMille’a – drugi film Dziesięcioro przykazań z 1923 roku to pierwszy widowiskowy film religijny. Jego reżyserem był Cecil B. DeMille, który stał się prawdziwym specjalistą od kina biblijnego. Film stanowi pierwsze ogniwo większego cyklu. Fabuła przebiega dwutorowo: w czasach Mojżesza oraz w epoce współczesnej. Dziesięcioro przykazań ukazuje egipską niewolę ludu Izraela, ucieczkę Żydów przez Morze Czerwone i wędrówkę przez pustynię w poszukiwaniu Ziemi Obiecanej. W postać Mojżesza wcielił się Theodore Roberts. W 1956 roku DeMille zrealizował również remake swojego filmu. 2. Król Królów (The King of Kings, 1927) – Cecil B. DeMille Król Królów to druga część cyklu niemych religijnych filmów DeMille’a. Film przedstawia ostatni etap publicznej działalności Jezusa, mękę i zmartwychwstanie. Rolę Chrystusa zagrał H. B. Warner. Król Królów zasłynął jako pierwszy film, w którym na ekranie pokazano w zbliżeniach twarz Mesjasza. Marię, matkę Jezusa, zagrała Dorothy Cumming. 3. Męczeństwo Joanny d’Arc (La passion de Jeanne d’Arc, 1928) – Carl Theodor Dreyer Męczeństwo Joanny d’Arc to nieme arcydzieło Carla Theodora Dreyera. Film pokazuje śmierć słynnej Francuzki, która 30 maja 1431 roku została osądzona przez Kościół i spalona na stosie. Główną rolę zagrała Renee Falconetti. Dzieło zostało pomyślane na wzór greckiej tragedii, mamy tu bowiem do czynienia z jednością miejsca, czasu i akcji, a także z tragicznym wyborem pomiędzy wiarą a pragnieniem ocalenia życia. Film jest wypowiedzią uniwersalną, Dreyer zadbał o wymazanie kolorytu epoki. Dzięki temu dzieło stanowi aktualną w każdym czasie opowieść o zwycięstwie wolności i godności, które mają wyższą cenę niż doczesne życie. 4. Golgota (1935) – Julien Duvivier Golgota to francuski wybitny film religijny, który powstał przed II wojną światową. Julien Duvivier przedstawił tu historię męki Chrystusa. Rolę Jezusa zagrał Robert Le Vigan, natomiast w Piłata wcielił się sam Jean Gabin, jeden z najdoskonalszych francuskich aktorów. Był to pierwszy film dźwiękowy, w którym przedstawiono postać Chrystusa. Jest on pokazywany głównie z dystansu, ale pojawiają się również bezpośrednie ujęcia i zbliżenia. Muzykę do filmu skomponował Jacques Ibert. 5. Pieśń o Bernadetcie (The Song of Bernadette, 1943) – Henry King Pieśń o Bernadetcie to słynny film Henry’ego Kinga ukazujący życie świętej Bernadetty Soubirous. W wieku czternastu lat dziewczynka doznała objawień Matki Bożej, a w miejscu widzeń – w Lourdes – wykopano źródło o cudownych właściwościach leczniczych. Film zdobył Złoty Glob i cztery Oscary, a jedną ze statuetek Nagrody Akademii wręczono odtwórczyni głównej roli, Jennifer Jones. W roli Maryi wystąpiła Linda Darnell. 6. Monsieur Vincent (1947) – Maurice Cloche Monsieur Vincent to francuski film religijny przedstawiający biografię świętego Wincentego a Paulo, opiekuna ubogich i założyciela kilku zgromadzeń zakonnych. Wincenty a Paulo na przełomie XVI i XVII wieku w Europie ogarniętej epidemią dżumy walczy o uznanie godności każdego człowieka. W głównego bohatera wcielił się Pierre Fresnay, odznaczony Pucharem Volpi na MFF w Wenecji. Obraz zdobył honorowego Oscara. 7. Samson i Dalila (Samson and Delilah, 1949) – Cecil B. DeMille Samson i Dalila to kolejny biblijny film Cecila B. DeMille’a. Nagrodzone dwoma Oscarami dzieło przedstawia historię wielkiego izraelskiego siłacza, którego gubi miłość do pięknej Filistynki. Przebiegła kobieta za wszelką cenę chce poznać źródło mocy męża. Niecodzienne odkrycie postanawia wykorzystać do własnych celów. W postać Samsona wcielił się Victor Mature, zaś Dalilę zagrała Hedy Lamarr. 8. Franciszek, kuglarz Boży (Francesco, giullare di Deo, 1950) – Roberto Rossellini Franciszek, kuglarz Boży to film religijny Roberto Rosselliniego zrealizowany na podstawie średniowiecznego zbioru opowiadań Kwiatki świętego Franciszka. Giovanni Bernardone, zakonnik żyjący w XIII wieku, zaczyna walczyć o moralną i religijną odnowę swoich czasów. W rolach głównych wystąpili członkowie zakonu Franciszkanów. Współtwórcą scenariusza filmu był Federico Fellini. 9. Ben Hur (1959) – William Wyler Ben Hur to amerykańska superprodukcja nagrodzona aż jedenastoma Oscarami. Film Williama Wylera opowiada o dziejach izraelskiego księcia, Judy Ben-Hura (Charlton Heston), który zostaje fałszywie posądzony o zamach na życie rzymskiego namiestnika i ukarany wygnaniem z Judei. Na pustyni mężczyzna spotyka Jezusa i pod wpływem jego nauk całkowicie odmienia swoje życie. Rzymskiego przyjaciela, a następnie wroga bohatera, Messalę zagrał Stephen Boyd, natomiast w piękną siostrę Ben-Hura, Esterę, wcieliła się Haya Harareet. 10. Szata (The Robe, 1953) – Henry Koster Szata powstała na podstawie powieści Lloyda C. Douglasa. Film przedstawia historię rzymskiego trybuna, Marcellusa Gallio (Richard Burton), który sprawuje zwierzchnictwo nad żołnierzami dokonującymi ukrzyżowania Jezusa. Po tych wydarzeniach szata Chrystusa, o którą żołdacy grają w kości, staje się własnością Marcellusa. Początkowo mężczyzna nie przywiązuje wagi do swojej zdobyczy, z czasem zaczyna się jednak coraz bardziej interesować jej mocą, a także człowiekiem, do którego należała. Film wyróżniono dwoma Oscarami i Złotym Globem. 11. Barabasz (Barabba, 1962) – Richard Fleischer Barabasz to włosko-amerykańska superproducja opowiadająca o losach żydowskiego złoczyńcy, który został uwolniony przez Piłata zamiast Jezusa. W dalszym życiu złoczyńcy nieustannie powraca zagadka tajemniczego Jezusa z Nazaretu, niezasłużenie ukrzyżowanego podczas święta Paschy. Odtwórcą tytułowej roli był Anthony filmie zagrała również włoska gwiazda, Silvana Mangano. 12. Opowieść wszech czasów (The Gratest Story Ever Told, 1965) – George Stevens Opowieść wszech czasów to historia życia Jezusa Chrystusa zupełnie odmienna pod względem formalnym od wielkich superprodukcji. Reżyser postawił bowiem na wierność ewangelicznemu przekazowi i artystyczne środki wyrazu. Wybitną kreację Chrystusa stworzył w filmie Max von Sydow. Rolę Jana Chrzciciela zagrał Charlton Heston, Piotra Gary Raymond, natomiast w postać Marii wcieliła się Janet Margolin. Film nominowano do Oscara w pięciu kategoriach. 13. Ewangelia według świętego Mateusza (Il vangelo secondo Matteo, 1964) – Pier Paolo Pasolini Ewangelia według świętego Mateusza to artystyczne dzieło Pasoliniego, w którym pojawiają się liczne nawiązania do europejskiego malarstwa oraz motywy muzyki klasycznej. Włoski reżyser ukazuje życie Jezusa od narodzin aż do męki i zmartwychwstania. Istotne w filmie jest jednak przesunięcie punktu ciężkości z religijnej wymowy filmu na jego aspekt społeczno-ideologiczny. Chrystus Pasoliniego to bowiem pierwszy w dziejach rewolucjonista, który oddaje życie za uciśniony lud. Główną rolę zagrał Hiszpan – Enrique Irazoqui. 14. Andriej Rublow (Andrey Rublyov, 1966) – Andriej Tarkowski Andriej Rublow to głośny film Andrieja Tarkowskiego. Obraz przedstawia dzieje prawosławnego świętego żyjącego w czasach średniowiecza. Rublow był mnichem i pisarzem ikon, żyjącym na terenie Rusi. Pomimo że doświadczył wojen i widział ludzkie okrucieństwo nie stracił wiary, ale umacniał ją w bliźnich. W postać Rublowa wcielił się Anatoli Solonitsyn. Film długo miał problemy z radziecką cenzurą, a jego ostateczna wersja została mocno zmodyfikowana. 15. Jezus z Nazaretu (Jesus of Nazareth, 1977) – Franco Zefirelli Jezus z Nazaretu Franco Zefirellego to jeden z najdoskonalszych portretów Chrystusa w dziejach filmu. Czteroodcinkowy miniserial wiernie pokazuje ewangeliczne dzieje Mesjasza od momentu narodzin aż do zmartwychwstania. Postać Jezusa niezwykle sugestywnie zagrał Robert Powell. Świetne kreacje stworzyli również Olivia Hussey jako Maria, Anne Brancroft jako Maria Magdalena, Christopher Plummer jako Herod czy James Mason jako Józef z Arymatei. 16. Jezus Christ Superstar (1973) – Norman Jewison Jezus Christ Superstar to ekranizacja słynnej rock-opery. Musical wykorzystuje motyw teatru w filmie: oto grupa młodych aktorów udaje się na pustynię, by przygotować inscenizację sztuki o życiu Chrystusa. Każdy z odgrywanych bohaterów musi zmierzyć się z własnymi dylematami moralnymi: Judasz z wiarą w boskość Jezusa, Maria Magdalena z miłością do niego, a sam Chrystus z lękiem przed śmiercią. Rolę Jezusa zagrał Ted Neeley, Judasza Carl Anderson, zaś Marii Magdaleny Yvonne Elliman. Film zdobył sześć dominacji do Złotych Globów oraz do Oscara. Bohaterowie opowieści zostali wystylizowani na pokolenie hippisów. 17. Brat słońce, siostra księżyc (Fratello sole, sorella luna, 1972) – Franco Zefirelli Brat słońce, siostra księżyc to film Zefirellego o życiu świętego Franciszka z Asyżu. Francesco Bernardone, młodzieniec z dobrego i zamożnego domu, zaczyna poszukiwać sensu istnienia. Dochodzi do wniosku, że musi porzucić zbytki tego świata i zbudować nowe życie na ubóstwie i maksymalnym zjednoczeniu z naturą. Jako święty Franciszek wystąpił Graham Faulkner. Film był nominowany do Oscara oraz nagrody BAFTA. Zdobył również statuetkę Donatello. 18. Z dalekiego kraju (1981) – Krzysztof Zanussi Z dalekiego kraju to nagrodzony na MFF w Wenecji film Krzysztofa Zanussiego o życiu Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II. Obraz stanowi jednocześnie panoramę przemian społeczno-politycznych w Polsce po II wojnie światowej. W Karola Wojtyłę wcielił się Cezary Morawski. Zdjęcia do filmu wykonał Sławomir Idziak, a muzykę skomponował Wojciech Kilar. 19. Misja (The Mission, 1986) – Roland Joffe Misja to słynny film Rolanda Joffe z piękną muzyką Ennio Morricone. Akcja filmu rozgrywa się w XVIII wieku w dżungli Ameryki Południowej, na terenie hiszpańskiej kolonii, gdzie Jezuita (Jeremy Irons) i nawrócony handlarz niewolników (Robert De Niro) budują misję dla Indian Guarani. Kiedy władzę nad kolonią przejmują Portugalczycy, misja ma zostać zlikwidowana. Niespodziewanie Jezuici wraz z miejscową ludnością postanawiają walczyć o ocalenie misji. Film obsypano prestiżowymi nagrodami, takimi jak Złota Palma w Cannes, Oscar, dwa Złote Globy czy kilka nagród BAFTA. 20. Teresa (1986) – Alain Cavelier Teresa w reżyserii Caveliera to francuski film religijny przedstawiający biografię świętej Teresy z Lisieux, doktora Kościoła katolickiego. Dziewczyna w wieku piętnastu lat udaje się z pielgrzymką do Rzymu, gdzie prosi ojca świętego o możliwość wstąpienia do klasztoru Karmelitanek. W zakonie przebywają już dwie jej starsze siostry. Teresa uzyskuje zgodę na rozpoczęcie nowicjatu. Film nagrodzono sześcioma Cezarami. 21. Zabić księdza (To Kill a Priest, 1988) – Agnieszka Holland Zabić księdza to film Agnieszki Holland o patriotycznej działalności księdza Jerzego Popiełuszki i dokonanym na nim bestialskim morderstwie. Stefan (Ed Harris) jest oficerem śledczym SB, który śledzi niebezpiecznego z punktu widzenia władzy duchownego. Z czasem służbowe zadanie przeradza się w osobistą obsesję funkcjonariusza, który zaczyna odczuwać autentyczną nienawiść do księdza i nie waha się przed niczym, żeby osiągnąć swój cel. W roli Popiełuszki wystąpił Christopher Lambert. 22. Życie za życie (1991) – Krzysztof Zanussi Życie za życie to film Krzysztofa Zanussiego opowiadający o działalności i męczeńskiej śmierci ojca Maksymiliana Kolbe, który zmarł w niemieckim obozie zagłady w Oświęcimiu w 1941 roku. Historię świętego poznajemy przez pryzmat losów innego bohatera, Jana Tytza, więźnia, którego ucieczka ściągnęła na innych towarzyszy straszliwą karę: 10 mężczyzn zostało skazanych na śmierć głodową. Ojciec Kolbe dobrowolnie zastąpił jednego ze wskazanych przez Niemców ludzi i oddał za niego życie. W roli świętego wystąpił Edward Żentara. 23. Faustyna (1994) – Jerzy Łukaszewicz Faustyna to film przedstawiający losy słynnej krakowskiej świętej, mistyczki, która w latach 30. XX wieku doświadczyła objawień Jezusa Chrystusa. Na podstawie wizji Faustyny Kowalskiej powstał obraz z podpisem „Jezu, ufam Tobie”, a w miejscu cudownych wydarzeń, w krakowskich Łagiewnikach, wybudowano Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Świetną kreację polskiej mistyczki stworzyła w filmie Łukaszewicza Dorota Segda. Autorem pięknej muzyki do filmu był zaś Wojciech Kilar. 24. Józef (Joseph, 1995) – Roger Young Józef to film biblijny w reżyserii Rogera Younga, znanego autora kina religijnego. Obraz przedstawia historię Józefa, najmłodszego syna Jakuba (martin Landau), sprzedanego na targu niewolników przez własnych braci. Żydowski młodzieniec trafia do domu Potifara (Ben Kingsley). W roli Józefa wystąpił Paul Mercurio, w żonę faraona wcieliła się zaś Monica Bellucci. 25. Jezus (1999) – Roger Young Jezus to kolejny film religijny Rogera Younga. Prezentuje historię życia i śmierci Jezusa Chrystusa. Postać Mesjasza została ukazana w sposób niezwykle ludzki, choć nie zawsze całkowicie wierny Ewangelii. W roli Jezusa wystąpił Jeremy Sisto, ponadto w filmie wzięli udział Jacqueline Bisset, Debra Messing, David O’Hara czy Gary Oldman. Miniserial Younga nominowano do nagrody Emmy. 26. Prymas. Trzy lata z tysiąclecia (2000) – Teresa Kotlarczyk Prymas przedstawia losy kardynała Stefana Wyszyńskiego, prymasa Polski, który w w latach 1953 – 1956 był więziony przez komunistyczne władze ze względu na oficjalne potępienie przez duchownego poczynań socjalistycznego rządu. Pomimo usilnych prób złamania postawy prymasa, ten oparł się prowokacjom. W roli Wyszyńskiego wystąpił Andrzej Seweryn. Ponadto w filmie udział wzięli Zbigniew Zamachowski, Jerzy Trela czy Maja Ostaszewska. 27. Dar Bożego Miłosierdzia (2003) – Katarzyna Kotula Dar Bożego Miłosierdzia to film dokumentalny o siostrze Faustynie Kowalskiej, świętej Kościoła katolickiego. W roli narratorów wystąpili Dorota Segda i Artur Dziurman. Życie świętej zostało ukazane na tle ogólnych problemów wiary, przed jakimi stoi współczesny katolik. 28. Pasja (The Passion of the Chriest, 2004) – Mel Gibson Pasja Mela Gibsona to jeden z najgłośniejszych filmów religijnych w historii kina. Niezwykle sugestywna wizja ostatnich godzin życia Jezusa i jego męki powstała na podstawie widzeń błogosławionej Anny Katarzyny Emmerich. W roli Chrystusa wystąpił Jim Caviezel. Maryję zagrała Maia Morgenstern, Marię Magdalenę Monica Belucci, Judasza Luca Lionello, zaś Piotra Apostoła Francesco De Vto. Film operuje realistycznymi środkami wyrazu i wywiera silny wpływ na wrażliwość widza. Pasja zdobyła trzy nominacje do Oscara. 29. Lourdes (2009) – Jessica Hausner Lourdes Jessiki Hausner to głośny film prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Dramat przedstawia uzdrowienie kobiety chorującej na stwardnienie rozsiane. Christine, choć niewierząca, bierze udział w pielgrzymce do Lourdes. Niespodziewanie w miejscu, gdzie święta Bernadetta doznała objawień, bohaterka odzyskuje władzę w nogach. Nie wiadomo jednak, czy wydarza się cud, czy też jest to jedynie chwilowa poprawa zdrowia. 30. Noe: wybrany przez Boga (Noah, 2014) – Darren Aronofsky Noe Darrena Aronofksky’ego to, jak wszystkie filmy tego reżysera, wielkie widowisko. Biblijna historia człowieka, który jako jedyny z ludzi zostaje wybrany przez Boga, by ocaleć z wielkiego potopu i dać początek nowemu życiu na ziemi, została przedstawiona w świeży i fascynujący sposób. Portret Noego, w którego wcielił się Russel Crowe, jest skomplikowany i nieoczywisty. A wybory, przed którymi staje, czynią go bohaterem tragicznym. Udostępnij “Najlepsze filmy religijne. Top 30 filmów, które warto obejrzeć” swoim znajomym. Akcja „Sióstr magdalenek” rozgrywa się w Irlandii w latach 60. XX wieku i skupia się głównie na trzech młodych kobietach, osadzonych w specjalnym azylu prowadzonym przez tytułowe siostry zakonne. Bohaterki zostają umieszczone w zakładzie po uznaniu je za „upadłe”. Film ukazuje drastyczne sceny wykorzystywania kobiet do ciężkiej pracy, z której zyski w całości wpływały na konto klasztoru. Każda próba sprzeciwu lub nieposłuszeństwa jednoznaczna była z okrutnymi karami. „Siostry magdalenki” oparte są na relacjach kobiet, które w rzeczywistości zamieszkiwały tego typu azyle. Według Mary-Jo McDonagh – jednej z ofiar praktyk sióstr – ukazane w filmie zdarzenia nie oddają w pełni tragedii kobiet, które przeżyły piekło w murach zakonu. 19 listopada 2018, 10:44 Film ma zostać nakręcony w grudniu. filmów "Botoks" i serii "Pitbull" ogłosił na swoim profilu na instagramie, że już w grudniu rozpocznie kręcenie filmu dokumentalnego o siostrach dominikankach z Broniszewic. Zakonnice zyskały popularność oryginalnym filmem, w którym zachęcały do wsparcia zbiórki pieniędzy na dom dla niepełnosprawnych chłopców. Patryk Vega postanowił nakręcić film dokumentalny o siostrach zakonnych z Broniszewic, które zyskały sławę w całej Polsce, po tym jak zorganizowały pomysłową zbiórkę pieniędzy na budowę Domu Chłopaków dla swoich podopiecznych za pomocą dowcipnego filmu, na którym udawały dreptające pingwiny. Filmik rozbawił wielu internautów, którzy chętnie wsparli projekt budowy domu. Jego budowę udało się ukończyć ostatniego lata. "Kochane Siostry, dziękuję za świetne spotkanie. Macie niesamowitą energię i cudowne, pełne dobroci serca. Powstał dzisiaj piękny projekt - w grudniu nakręcę dokument o wspaniałych rzeczach, jakie Siostry robią dla potrzebujących dzieci z Broniszewic - napisał na instagramie reżyser. Źródło - Patryk Vega nakręci film dokumentalny o siostrach Dominikankach z Broniszewic!"Pingwiny" wydreptały miliony na nowy dom dla niepełnosprawnych chłopców - zobacz wideo:źródło: TVN24/ POLECAMY: Dokument "Wykorzystywanie seksualne zakonnic przez księży i inne nadużycia" pokazuje bolesne świadectwa ofiar, bezradność i tuszowanie. Odniosła się do niego Konferencja Episkopatu Francji oraz Konferencja Francuskich Zakonników i Zakonnic. W oświadczeniu wydanym po transmisji dokumentu wyemitowanego przez francusko-niemiecką stację Arte, Konferencja Episkopatu Francji (CEF) razem z Konferencją Francuskich Zakonników i Zakonnic (Corref) łączy się "w głębokim oburzeniu, smutku i gniewie (...) i kieruje przede wszystkim w stronę zakonników i zakonnic, ofiar tych nadużyć, swoje myśli i modlitwy". "Wszyscy biskupi we Francji pragną udzielić im wsparcia" - czytamy w oświadczeniu. "Walka z nadużyciami seksualnymi jakiegokolwiek typu w Kościele jest teraz naszym priorytetowym zadaniem, które wszyscy powinni podjąć z pełną odpowiedzialnością. To jest przesłanie, które Przewodniczący Konferencji Episkopatów całego świata podjęli niedawno w Rzymie podczas spotkania na temat ochrony nieletnich zwołanego przez Papieża Franciszka. Z tym przekonaniem CEF i Corref kontynuują swoje wysiłki aby przyjąć i wysłuchać ofiary, a razem z nimi, kontynuować walkę przeciw jakimkolwiek nadużyciom w Kościele: nadużyciom władzy, nadużyciom sumienia, nadużyciom seksualnym". Słowa, których używa CEF są słowami Papieża Franciszka z Jego Listu do ludu Bożego opublikowanego latem. W innym oświadczeniu Corref (Konferencja Zakonów), pisze, że ten "film dokumentalny jest wstrząsający i to, co przedstawia, jest trudne do zniesienia. Pokazywane tam: przestępczość, kłamstwa, zdrady, zaprzeczenia, perwersje i kryminalne postępowanie, które nie zostało ukarane, jest nie do przyjęcia". "Wróg jest w środku" - podkreśla Konferencja, idąc za głosem uwag wygłoszonych 21 lutego w Watykanie przez Kardynała Salazara Gomeza, arcybiskupa Bogoty, w czasie spotkania na temat ochrony nieletnich. Film dokumentalny pokazuje niektóre przyczyny tych manipulacji, a w konsekwencji, uległość ofiar, jak podkreśla Corref, uznając, że we Francji świadomość, jeśli chodzi o te zjawiska przychodzi zbyt późno. Przyczyny tych zachowań, o których mówi film to: absolutyzacja osoby kapłana, degradujący sposób rozumienia posłuszeństwa, głęboko zakorzeniony mechanizm oszustwa i traktowanie osób, szczególnie kobiet, tak, jak by były przedmiotami, także i wtedy gdy zachodzą w ciążę. W dokumencie zostały pokazane też przyczyny pochodzące z zewnątrz jak: nędza sióstr i wspólnot, braki, niepewność, które "mogą prowadzić do prawdziwego i rzeczywistego zawierania transakcji seksualnych, w których uczestniczą też i przełożeni". "Nawet jeśli wiele tych, które kierują międzynarodowymi instytutami zakonnymi żeńskimi, starają się chronić swoje siostry, szczególnie na tym czy innym kontynencie, praca dziennikarzy śledczych z Arte jest wezwaniem do uznania jak wiele pozostaje jeszcze do zrobienia" - uznała Konferencja. "Trzeba zacząć, jak w przypadku przestępstwa pedofilii, od położenia kresu bezkarności winnych nadużyć i ich wspólników czynnych czy biernych, aż do likwidacji perwersyjnych związków między nadużyciem władzy, nadużyciami o charakterze duchowym i przemocą seksualną". Corref dostrzega w tym dokumencie "okno nadziei" dzięki "zakonnikom i zakonnicom oraz świeckim, którzy podnoszą głos z wielką odwagą w Rzymie, w Quebec, w Stanach Zjednoczonych, w Afryce i wszędzie gdzie mogą przeciw tym niemożliwym do zniesienia czynom kryminalnym i towarzyszą ofiarom tych czynów". "Corref ze swej strony zaangażowała się już w walce przeciw wszelkim nadużyciom" i jest całkowicie zdecydowana "udzielać wsparcia ofiarom, pomocy Instytutom i odpowiedzialnym, aby mogli zrobić wszystko, co możliwe jeśli chodzi o ochronę swych członków i podawanie do wiadomości publicznej faktów". Międzynarodowa Unia Przełożonych Generalnych w Rzymie ponadto wyraziła "bardzo jasno swą pozycję prosząc, aby wszystkie siostry, które były ofiarami nadużyć, mogły mówić o tym bez lęku, wiedząc, że zostaną wysłuchane, otrzymają pomoc i będą chronione". Deklaracja Konferencji Zakonników i Zakonnic Francji kończy się okrzykiem bólu ale też obietnicą zaangażowania: "Tam gdzie my, liderzy Kościoła, w imię Chrystusa Sługi, zaangażowaliśmy się w ochronę dzieci i osób podatnych na zranienie, w obronie sumienia, godności, wolności i nadziei tych, którzy z zaufaniem przychodzą do życia zakonnego, zawiedliśmy (zbankrutowaliśmy) w sposób poważny i kolektywny. Jest to nieszczęście i nie można tego usprawiedliwić. Dzisiaj to my musimy wziąć na siebie tę winę, odpowiedzialność za zniszczone życia i zaangażować się tutaj i wszędzie, gdzie to możliwe, aby nie mogło to być utrwalane i kontynuowane. Zaangażowanie wszystkich w Kościele i pomoc ekspertów zewnętrznych są zasadnicze". Katolicki dziennik "Avvenire" ostro skrytykował umieszczenie filmu Mullana wśród obrazów kandydujących do nagrody Złotego Lwa w Wenecji. W tytule recenzji gazeta nazwała film "absurdalną prowokacją", piętnując słowa reżysera, który wyznał, że "opisuje zakonnice tak samo okrutne, jak talibowie". Dziennik pisze, że podczas poprzedzającej pokaz filmu konferencji prasowej Mullan porównał katolików do talibów, ponieważ "uważają dorastające dziewczyny za wielkie niebezpieczeństwo, zmuszają je do odkupienia grzechów i kształtują w ten sposób ludzi złych i nieszczęśliwych". "Avvenire" pisze, że w filmie Mullana "lista niegodziwości przypisywanych zakonnicom jest bardzo długa i nie znajduje żadnego uzasadnienia w fabule ani psychologicznym tle obrazu". Według dziennika bohaterki filmu, zakonnice ze zgromadzenia sióstr Miłosierdzia, "zostały przedstawione w sposób bardziej okrutny niż postacie kapo w hitlerowskich obozach koncentracyjnych". Komentująca wenecki festiwal dla dziennika "La Repubblica" Natalia Aspesi pisze natomiast, że autor filmu, szkocki katolik, pominął w swoim filmie wiele prawdziwych, ale zbyt okrutnych faktów mających miejsce w żeńskich domach zakonnych. Aspesi cytuje również opinię Mullana dotyczącą ewentualnej reakcji na jego obraz ze strony Kościoła. "Wątpię, by Kościół zaprotestował oficjalnie, bo ma wiele innych kłopotów i innych skandali, z którymi musi sobie dać radę, jak chociażby haniebny skandal księży pedofilów w Stanach Zjednoczonych" - powiedział Mullan. Dodał, że również w Irlandii (gdzie w 1964 roku toczy się akcja jego filmu) trwa śledztwo w sprawie sierocińców prowadzonych przez Kościół, w których wykryto przypadki znęcania się nad nieletnimi i ich wykorzystywania.

film o zakonnicach na faktach